روستای تاریخی قلعه بالا در شاهرود، آفریقای ایران - مالزی ارزان

تاریخ روستا

تاریخ این روستا با روستای بیارجمند گره خورده و اولین بار در کتابی به نگارش مقدسی در قرن چهارم از آن یاد شده است. در کتاب او نوشته شده است این شهر دارای دژ، بارو و پر از مزارع و تاکستان بوده است. علاوه بر این مردم روستا خود به پرورش دام می پرداختند و از محصولات خود مانند روغن، لبنیات و گوشت دام ها استفاده می کردند. این روستاها در کنار کویر بنا شده اند و مانند بیشتر روستاهای کویری ایران برای آب رسانی از قنات استفاده می کردند.

طبق گفته ها عده ای از فرقه اسماعیلیه تحت امر حسن صباح به این منطقه گریختند و برای حفظ جان و ترس از دشمنانشان در غاری در حوالی ارتفاعات جنوب این روستا پناه گرفتند. بعدها محل سکونتشان معروف به غار ملاحدین شد، که مردم محلی آن را غار ملحدو می نامیدند. امروز نیز آثاری از آن برجای مانده است. در نقشه زیر می توانید موقعیت دقیق روستا را مشاهده کنید.

معماری روستای قلعه بالا

همان طور که گفته شد این روستا نیز مانند روستای معروف ماسوله به علت بنا شدن در منطقه ای کوهپایه ای دارای معماری پلکانی است. بدین گونه که سقف خانه هایی که در ارتفاع پایین تر بنا شده اند، حیاط خانه هایی هستند که در ارتفاعی کمی بالاتر از آن ها هستند. اما این روستا به علت این که کمتر شناخته شده است کاملا بافت قدیمی خود را حفظ کرده و خبری از هیاهو و شلوغی ماسوله در آن نیست.

علاوه بر معماری پلکانی در ساخت این خانه ها از مصالح بومی استفاده شده که آن را کاملا از دیگر روستاهای پلکانی متمایز می کند. این روستا در جوار بیابان بنا شده کافیست هنگام اقامت خود، شبی از محل استراحتتان خارج شوید و از شب های زیبای کویری لذت ببرید.

جاذبه های گردشگری قلعه بالا

دشت های دلبر و علی انگر که جزو پارک ملی واقع در منطقه حفاظت شده خارتوران هستند در جوار روستای قلعه بالا قرار گرفته اند و زیستگاه جانورانی نادر هستند که برای دیدن آن ها می توانید به این روستا سفر کنید و از این جا به دیدن منطقه توران بروید. از دیگر دیدنی های آن قرار گرفتن چشم انداز ها کویری در کنار زیبایی های کوهستان هستند.

در روستا کوه های کم ارتفاع با سطح صاف وجود دارند که جزو جاذبه های آن به شمار می آیند. و دیگر دیدنی آن شب های کویری است، آرام سرد و دل انگیز. هنگامی که آسمان صاف و با ستاره ها چراغانی می شود.

پارک حفاظت شده توران (خارتوران)

یکی دیگر از ویژگی های روستای قلعه بالا هم جواری آن با پارک ملی توران است. که موجب شده به آن لقب دروازه حیاط وحش توران را بدهند. این منطقه به آفریقای ایران نیز معروفیت دارد. خارتوران زیستگاه بزرگ و وسیع گونه های مختلف جانوری است که در جوار بیابان قرار گرفته است. مساحت آن حدود یک میلیون و چهارصد و هفتاد هزار هکتار است که بزرگ ترین زیستگاه موجودات زنده در ایران و بعد از سرگنتی در کشور تانزانیا دومین زیستگاه بزرگ در جهان است.

در این منطقه بیش از 250 گونه جانوری پستاندار، پرنده، خزنده و دوزیست زندگی می کنند که مشهورترین آن ها یوزپلنگ آسیایی و گورخر ایرانی هستند. این حیوانات در بیشتر منطقه ها ایران و کشورهای همسایه زندگی می کردند اما در سال 1356 هجری شمسی جمعیت آن ها 2 هزار راس و در سال 1389 به 149 راس رسید!

خارتوران بیشترین تعداد یوزپلنگ را هم بین منطقه ها مختلف ایران دارد. به جز این ها غزال ایرانی (آهو)، سیاه گوش، گوسفند وحشی، کل و بز، گربه شنی، گربه دشتی، جبیر، پلنگ ایرانی، گربه پالاس (از انواع نادر گربه سانان در ایران)، کفتار راه راه، گرگ، شغال زرد، روباه قرمز و شاه روباه از پستانداران منحصر به فرد این منطقه می باشند.

منطقه خارتوران در سال 1351 جزو منطقه ها محافظت شده سازمان محیط زیست شد. سال 1355 بخشی از آن پناهگاه حیاط وحش اعلام شد همزمان قسمتی از آن نیز در سازمان یونسکو به ثبت رسید.

آداب و رسوم

مردم این روستا مانند سایر نواحی و محله های ایران نغمه ها و سرودهای خود را دارند که در جشن ها و مراسم ازدواج آن ها می خوانند و می نوازند. صنایع دستی روستای قلعه بالا عمدتا قالی هایی است که زنان روستا آن ها را می بافند. یکی از دست سازهای اصلی آن تانه بافی است که مختص این روستا است و نوعی پارچه بافی است که برای مصارف مختلف از الیاف گوناگون در بافت آن استفاده می شود. دوخت انواع لباس های محلی و سوزن دوزی نیز از دیگر صنایع دستی مردمان این شهر است.

در کنار این کارها آن ها به پرورش کرم ابریشم نیز می پردازند و از آن نخ ابریشمی تولید می کنند. سوغاتی این شهر فلفل، تخمه آفتاب گردان، زیره سبز، کنجد ودیگر صیفی جات است.

زندگی مردم روستا

فصل بهار و پاییز بهترین زمان برای سفر به روستا است. در گذشته شغل اغلب مردم روستای قلعه بالا کشاورزی و دامداری بود که متاسفانه در دهه اخیر و مهاجرت به شهرها جمعیت آن کاهش یافته است. می توان با رشد دادن گردشگری و ترویج صنایع دستی خاص منطقه و رفع نیازهای مردم با کیفیت بالا از این مهاجرت ها جلوگیری کرد. برای ترویج صنعت گردشگری در روستا نیازمند تبلیغات هدفمند، ساخت جاده های مناسب، ساخت اقامتگاه های مناسب روستایی متناسب با جمعیت گردشگران، برگزاری دوره های آموزشی برای میزبانی اهالی روستا و پیدا کردن سرمایه گذاران مناسب در این بخش می باشد.